Filozofia, podróże i dopamina...

Spokojnie! Nie, nie przeszedłem metamorfozy i nie będę zamieszczał recenzji kosmetyków wzorem szafiarek i innych blogerów liczących na darmowe próbki i dochody ze " subów " i " like'ów ". Sprawa jest jak najbardziej historyczna... Jakiś czas temu, odwiedziłem Gliwice i zajrzałem do tamtejszego Domu Żydów Górnośląskich będącego częścią Muzeum Miejskiego. W jednej z sal trafiłem na wykład o kremie Nivea... i aż się przeraziłem, że przez przypadek zaplątałem się na jakąś prezentację kosmetyków (no wiecie... darmowe wycieczki połączone z prezentacją garnków, itp.). Ale już po chwili zrozumiałem, co tu się dzieje... i skąd ten krem Nivea w tym miejscu. Chętnych zapraszam do fotek: TUTAJ .

Podróże w czasie bywają niebezpieczne. U mnie jest tak, że każdy utwór muzyczny kojarzy mi się z jakąś osobą lub sytuacją. Boję się więc. Bo niektóre sytuacje bywają bardzo emocjonalne. I nawet jeśli są to pozytywne emocje, to mogą człowieka roztrzaskać, przesterować, otworzyć... I nieszczęście gotowe. Dzisiaj jednak odważyłem się sięgnąć po Pink Floydów " Animals ". Lata całe tego nie słuchałem. Miałem 15 lat, mój pierwszy walkman " Aiwa " (świetna jakość dźwięku). W nocy kładłem się na pustej, nieczynnej jeszcze autostradzie A4 w Mysłowicach... i patrzyłem w gwiazdy.